جلوه

بسم الله الرحمن الرحیم

ای حبیب خدا، درود و رحمت خداوند همچنان تا ابد بر تو و خاندان گرامی ات باد.

ای حبیب خدا، مسلمانی هنوز هم آسان نیست.هزاران سال گذشته از آن زمانی که شما با چه مشقت ها دین خدا را به گوش پر از پنبه مردمان رساندی، اما هنوز مسلمانی همان رنج ها را دارد.

مسلمانی نیم بند ما هم همان قدر مبغوض شیاطین است که سرچشمه ناب شما. امروز هم مسلمانی، محاصره اقتصادی دارد، شما را در شعب    ابی طالب، و ما را در ایران و غزه و ...

امروز هم نوزادان شیر خوار ما را، جوانان ما را، پیر مردان و پیر زنان ما را می کشند، آنچنان که یاران و فرزندان تو را کشتند.

گرچه مسلمانی مان چندان مرغوب و اصل نیست اما خوشحالیم از این تشابهات، که ما را به همین مسلمانی نیم بندمان امیدوار می کند.

از این که مسلمانی ما هنوز هم بت های روزگار را می لرزاند، می ترساند، خوشحالیم. از اینکه آنها را مجبور به واکنش  و دشمنی با ما می کند خوشحالیم. اگر مسلمانی ما آنقدر بی خاصیت بود که می توانست لات و هبل های انسان نمای امروزی را در کنار خویش بپذیرد؛ در پیشگاهت ای حبیب خدا! بسیار شرمسار تر از اکنون می بودیم.

اکنون اگرچه آنقدر مسلمان نیستیم که فرزند برومندت را از چاه غیبت بیرون بیاوریم، باز خرسندیم که بت هایی چون بوش و اولمرت و مرکل وسارکوزی و بلرو عباس و فهد و مبارک و دیگر سنگ ها و سگ های انسان نما از بودن در دنیایی که ما هم در آنیم احساس آرامش نمی کنند. ما را می کشند، محاصره می کنند، فحش می دهند. تروریست می نامند.

...و ما از این بابت خرسندیم.

-------------------------------

آن روی شادی 

خسته ام از صورتم پیداست نیست؟ 

 آدمی بیچاره ای تنهـاست نیست؟

در پی فـــــــردای موهومی است او     

 کز پی فردای او فرداست نیست

پر زدن در لای جــــــــــرز مـــــــــاده 

 قصه و افسانه ای بیجاست نیست

من پر از تشـــویشِ «بعدش چیستم»  

 آتشی است این کزازل برپاست نیست

آن جهنم که خدا توصـــــیف کــــــرد      

 معنی و مفهوم این دنیـاست نیست

زخــــمِ ناسور،پایِ بی کفش، آه، درد   

 آن روی شادی ما اینهاست نیست